มนุษย์ผู้โดดเดี่ยวบนดาวโลก

  เมื่อต้นเดือนมิถุนายน 2564 ผมได้ไปรับการฉีดวัคซีนซิโนแวค มาครับ สาเหตุที่ได้ฉีดก็เพราะว่า รัฐบาลแจ้งให้ครูไปฉีด เนื่องจากจะต้องเตรียมตัวเองสำหรับการเปิดภาคเรียน ครูต้องดูแลนักเรียน และใกล้ชิดนักเรียน ซึ่งน่าจะช่วยลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสได้ เพราะโรงเรียนเป็นสถานที่ที่มีคนไปรวมตัวกันเยอะ อาจเป็นแหล่งแพร่ระบาดได้ ก่อนไปฉีด เต็มไปด้วยความกังวล ยอมรับว่า “กังวล” สุดๆ กับการฉีดวัคซีน เนื่องจากเราก็เสพสื่อมาพอสมควร จำชื่อวัคซีนก็ไม่ค่อยได้ เท่าที่รู้มี 2 ยี่ห้อ คือ ซิโนแวค กับไฟเซอร์ ซึ่งซิโนแวค ทำมาจากเชื้อตาย ส่วนไฟเซอร์ ทำมาด้วยกระบวนการ mRNA ที่เป็นรุ่นใหม่ มีประสิทธิภาพสูง แต่ประเทศไทยตอนนี้ (มิถุนายน 2564) ยังไม่มีการนำเข้าไฟเซอร์ คุณหมอแนะนำว่า ก่อนไปฉีดควรนอนพักผ่อนให้เพียงพอ งดแอลกอฮอล์ กาแฟ และดื่มน้ำเยอะๆ ผลปรากฎว่า ผมดื่มน้ำเยอะมาก ฉี่ทั้งคืน (จนตีสาม ก็ยังนอนไม่หลับ เพราะต้องลุกไปฉี่) พอไปถึงโรงพยาบาล (โรงพยาบาลเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร) ก็เลยถามหมอว่า “ถ้าผมนอนมาไม่พอ จะฉีดดีไหมครับ” ซึ่งคุณหมอก็ทำการซักประวัติ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก วัดรอบเอว แล้วก็วินิจฉัยว่า